سایه

تا کودکی سایه داری.سایه با توست گاهی و گاهی گمانت براین است که ترسی است که همیشه همراهت است. تا کودکی سایه را بیشتر حس می کنی . اما بزرگ که می شوی ،نمی دانم یا سایه نداری که نمی شود حتما داری اما دیگر حسش نمی کنی .شاید خودت سایه ای شده باشی.و اگر سایه شده ای از کدام نوعی؟ سایه ی ترسی یا آرامش؟ سایه ای بازی گوش ، خنک یا هولناک که از ترست به سایه های دیگر پناه می برند.؟