اوایل تابستون بود توی اتوبوس نشسته بودم و منتظر حرکتش .
کارو تلاش کارگران توی پیاده رو نظرم را جلب کرده بود .آن ها بدون لباس کار ،بدون دستکش
مشغول بودند و عرق ریزان سنگهای زمخت و بزرگی را جابه جا می کردند .
توی این شهر که روز به روز بزرگ و بزرگ تر می شه و هر روز دارند بزرگ راه و زیر گذر و رو گذر
احداث می کنند ،آیا مر جعی نیست که پیگیر حقوق این همه کارگر روز مزد و زحمت کش باشد
که تاجان در بدن دارند بدون پشتوانه و مزایا ،تلاش می کنند ؟
اگر اتفاقی برای آن ها بیافتد آیا ضمانتی برای آن ها و نان خور هایشان وجود دارد؟آیا مرجعی پاسخ گو هست؟
در این جا ،آنها که بیشتر تلاش می کنند، کمتر سهم می برند!!!!!!!!!!
البته معمولا پیمانکار دو یا سه نفر را بیمه حوادث میکنند که اگه حادثه ای بیش آمد از اون است استفاده بکنند ولی بصورت گسترده همانطوریکه شما می گویید نیست معمولا کارگر ها فصلی و پروژه هستند وقتی یک کار تمام می شود کارگر ها هم بیکار خواهند شد
کاریش هم نمی شود کرد بالاخره کشور سرمایه داری هستیم